Caro Ilias (27) is theatermaker en docent. En de bedenker achter de 5-delige webserie ‘zonder borsten’. Onze collega Zinga sprak Caro Ilias over het maakproces en het idee achter de serie.
Je bent druk bezig geweest met het maken van de serie ‘zonder borsten’ kan je daar iets over vertellen? Wat heeft je geïnspireerd om de serie te maken?
“Ik merkte dat, in gesprekken met mijn omgeving, er weinig informatie over non-binariteit was. Ze accepteren mij helemaal, maar ze zijn ook zoekende. En toen dacht ik: hoe vet zou het zijn om een video te maken die je samen met mensen uit je naaste omgeving kan kijken. Om mensen te motiveren om met elkaar hierover in dialoog te gaan. En meer informatie te geven over wat een persoonlijke ontdekkingsreis inhoud en hoe moeilijk het soms kan zijn dat de samenleving binair is ingericht. Ik wou graag iets maken wat ik miste in mijn eigen transitieproces. Ook omdat ik merkte dat veel uitlegvideo’s alleen over lichamelijkheid gaan en over de medische kant.”
“Ik wilde een serie maken die begrepen wordt door mensen die niet non-binair zijn en ook interessant is voor mensen die wel non-binair zijn. Het begon met het idee om hier een theatervoorstelling van te maken. Want ik ben theatermaker. Alleen toen kwam corona. Ik werk samen met stichting Nieuwe Makers. En toen ben ik samen gaan zitten met een van mijn beste vriendinnen, Marie-anne, en zij maakt films. En dat is toen een subsidieaanvraag geworden.”
Ik heb de eerste aflevering mogen bekijken en je houdt best persoonlijke conversaties met mensen uit je omgeving. Hoe vind je het om dit te delen met anderen?
“Echt super spannend. Want non-binariteit is eigenlijk iets super persoonlijks. Het is een soort zoektocht in jezelf. Maar dat onderzoeken doe je ook samen met je omgeving. De operaties, hormonen, en je naam veranderen: dat waren allemaal middelen daarin. Die waren voor mij niet het belangrijkst. Dus ik dacht: als ik mijn identiteit moet omvatten, dan moet ik de zoektocht van mezelf en mijn omgeving laten zien, want mijn omgeving heeft ook een zoektocht doorgemaakt.
Caro en hun partner Cas
Hoe kijk je terug op het maken van de serie? Wat heeft dat met jou gedaan?
“Het heeft mij heel veel opgeleverd. We hebben alles in een week gefilmd. Daarna voelde ik me wel gesloopt maar ook heel erg geliefd. Al die mensen die er op een eigen manier voor mij proberen te zijn. En ik heb mezelf ook beter leren kennen.”
Je hebt in de serie ook gesproken met andere non-binaire mensen. Wat is hun rol in de serie?
“In bijna alle afleveringen zit er een dialoog met iemand anders die non-binair is. Daarvan heb ik geleerd dat iedereen er anders mee omgaat. Ik wilde aan de ene kant iets maken dat over mezelf gaat, maar aan de andere kant wil ik óók laten zien hoe andere mensen met non-binair zijn omgaan.
“Elk gesprek dat ik had met een non-binair persoon was een soort feestje. Omdat je herkenning hebt maar ook verschillen ziet, en van elkaar kan leren. Die vrolijke sfeer wilde ik overbrengen in de serie, zodat de serie zelf een feestje is. Vandaar alle cupcakes en vrolijkheid. Want zelf vind ik het een heel mooi proces.”
Hoe vind jij de representatie van non-binaire mensen in de media?
“Ik mis trans en non-binaire makers. Ik heb heel vaak het gevoel dat media-items nog erg gemaakt worden vanuit een cis perspectief. Dat het dan gaat over: hoe werken deze mensen? Dus ik merk dat ik wel de behoefte heb aan een trans/non-binair perspectief, met verschillende soorten verhalen. Ik zou willen zien dat het hele spectrum er mag zijn: mensen met verschillende culturele achtergronden, mensen met verschillende leeftijden, mensen met verschillende lichamen, mensen die wel of niet een operatie willen. Nu zie je vooral witte, jonge, non-binaire, androgyne mensen die operaties hebben gehad. En ergens ben ik dat ook dus het was ook zoeken hoe ik daar mee om zal gaan. Het is belangrijk dat mensen weten dat er meer is dan dat.”
Denk je dat iedereen zich kan herkennen in de serie die je hebt gemaakt?
“Ja, ik denk het wel. Gender gaat namelijk over iedereen. De eerste aflevering gaat bijvoorbeeld over liefde. Ik denk dat veel mensen er last van hebben dat er een bepaald beeld van aantrekkelijkheid heerst over mannelijkheid en vrouwelijkheid. Daar hoef je denk ik niet per se non-binair voor te zijn om daar tegenaan te lopen. Ik zou iedereen gunnen dat je de genderuiting mag hebben die het best bij jou past. Los van hoe jij je identificeert.”
Kan je een voorbeeld noemen van een gesprek tijdens het filmen van de serie dat je is bijgebleven?
“In de derde aflevering ben ik naar Flip gegaan. En Flip is non-binair en 70 jaar. En die zit in de aflevering ‘kan ik buiten mijn bubbel’. En Flip zei zo mooi: ‘Het is zo mooi om in jouw bubbel te zitten, waarom zou je daar uit willen?’ En dat heeft me aan het denken gezet dat het helemaal oké is om veilige bubbels te maken. En dat vond ik heel inspirerend. Om te vieren hoe veilig mijn omgeving is en hoe ver we zijn gekomen.
Flip en Caro
Wat wil je anderen graag meegeven?
“Ik gun het iedereen om te twijfelen en te zoeken. Ik vind het wel belangrijk om te zeggen dat ik er heel lang niet klaar voor ben geweest om met mensen in gesprek te gaan. En ik heb het ook heel lang voor mezelf gehouden. Ik hoop dat deze serie mensen helpt om er met elkaar over te spreken, ook als alles nog niet helemaal duidelijk is. En het is ook oké om het bij jezelf te houden en in je eigen cocon te onderzoeken. En voor mensen die niet non-binair zijn hoop ik dat ik een soort kijkje kan bieden in hoeveel waarde het kan hebben om iemand te accepteren zoals die persoon is. En juist ook die twijfel en zoektocht te omarmen. Je hoeft het niet te zien als iets dat in de weg zit of dat iemands leven moeilijker maakt. De docuserie is een soort van uitnodiging hiertoe. Want wij bestaan dus laten we dat vieren en laten we elkaar steunen.”
Instagram: @caroiliasdefeijter & @nieuwemakers
Link naar de eerste aflevering van de webserie: https://www.youtube.com/watch?v=VNjxmJf4_YU
Geschreven door: Zinga van der Veen