We vroegen Jasse wat hij hoopt voor de toekomst.
(foto: Jip Meertens, tekst: Zinga van de Veen)
We geven onszelf en anderen de ruimte voor het ontdekken van de (gender-)identiteit.
Iedereen die iets voelt schuren, krijgt de vrijheid om dingen uit te proberen, zoals een andere naam, voornaamwoorden en/of kleding zónder uitgelachen, beschimpt, bespot of afgewezen te worden. Het wordt volledig geaccepteerd wanneer mensen op zoek gaan naar zichzelf en hun plekje in de maatschappij.
Er zijn geen lange wachtlijsten meer en alle genderzorg wordt vergoed.
Over 10 jaar zijn er nog steeds de gevestigde expertisecentra op het gebied van gender, maar daarnaast is er een ruim aanbod aan decentrale hulp en begeleiding voor mensen van alle leeftijden met gendervragen bijgekomen. Er zijn geen lange wachtlijsten meer en alle genderzorg wordt vergoed. Je kunt, wanneer je hier behoefte aan hebt, laagdrempelig bij jou in de buurt praten met ervaringsdeskundige trans mensen en met hulpverleners, om erachter te komen wie jij bent en wat jij nodig hebt om gelukkiger in je lijf en in het leven te staan. Als het voor jou op enig moment nodig is om je lichaam meer in overeenstemming te brengen met hoe jij je vanbinnen voelt, dan mag dat. Je maakt de beslissing tot medische interventies en de volgorde daarbinnen in principe zelf, in samenspraak met je arts. Er is wel een psycholoog, maar die is er vooral om jou te informeren en ondersteunen gedurende het proces. Indien deze psycholoog denkt dat een medische transitie op dat moment psychisch te zwaar is voor je, dan zal deze dat uitdrukkelijk tegen je zeggen, maar uiteindelijk heb je zelf de regie.
In je geboorteakte en in de administratie van overheden en bedrijven wordt geen V, X of M vermeld, aangezien biologische sekse geen relevante informatie is. Wat er in jouw broek zit gaat anderen niks aan. Enkel voor een medische instelling zoals een huisartsenpraktijk of ziekenhuis is het nuttig om te weten wat voor soort lichaam jij hebt.
Genderinclusieve taal is de norm, we zijn afgestapt van het binaire hokjesdenken.
Wat wel in je persoonsbewijs kan staan is met welke voornaamwoorden je aangesproken wenst te worden; bijvoorbeeld hij, hen, die of zij. Ook kun je laten vermelden of je als aanhef mevrouw, meneer of het gendervrije mx wenst. Dit kun je overigens op elk moment, zonder tussenkomst van een ‘deskundige’ wijzigen. Staat er niks in je persoonsbewijs of weet iemand niet wat hierin staat, dan word je gewoon aangesproken met de algemeen bekende en geaccepteerde genderinclusieve woorden. Genderinclusieve taal is de norm, we zijn afgestapt van het binaire hokjesdenken. In de toekomst heeft iedereen thuis en op school geleerd dat gender een spectrum is. Wij voeden onze kinderen op zonder (voor-)oordelen over wat typisch meisjesachtig of uitsluitend voor jongens zou zijn, laten ze kleding dragen waar zij zich goed in voelen en bieden ieder kind divers speelgoed aan passend bij de ontwikkelingsleeftijd. De nieuwe generatie kinderen weet dat lichamelijke (geslachts-) kenmerken van persoon tot persoon kunnen variëren, dat dat prima is en niks zegt over hoe zij zich zouden moeten gedragen. Iedereen weet dat niet de mensen om je heen bepalen wat jouw gender is. Alleen jij weet of je vanbinnen een meisje, een jongetje, iets ertussenin of geen van beide bent. Misschien twijfel je nog, dat kan en is volstrekt valide. Je weet dat je hoe dan ook veilig bent en dat je er mag zijn. Dat er van je gehouden wordt, onvoorwaardelijk. Ongeacht hoe je eruit ziet, hoe je je voelt of op wie je verliefd wordt.
In de (hopelijk nabije) toekomst is transgender zijn net zo geaccepteerd als cisgender zijn en is dit geen groot ding meer. Een emancipatiebeweging kan zichzelf opheffen wanneer de emancipatie is volbracht en dit dient dan ook het doel te zijn.
Wil je meer interviews over “Wat hoop je voor de toekomst”? Lees ook de verhalen van Alex, Tijn of Mars en Sjamaani